Na een waanzinnige donderdagavond, waarin we aan onze conditie hebben gewerkt, biertjes (vooral voor onszelf) hebben getapt en aan heel veel studenten van overal en nergens vandaan hebben laten zien dat het briljant is om in DSHC heren 1 te hockeyen, stond vanmiddag Alphen weer op het programma. 

Alphen was op papier natuurlijk de mindere ploeg (op papier de minste ploeg uit de poule zelfs), maar daar kun je je nou juist net in verslikken. En daarom was ik blij dat vanaf de 1e minuut te zien was dat iedereen zich dit realiseerde, dat niemand Alphen onderschatte en er veel strijd werd geleverd. De eerste helft (op de laatste 10 minuten na) was er 1 waarin misschien niet alles goed ging, niet alles lukte, maar duidelijk was te zien dat vrijwel alle afspraken werden nageleefd. Hoog baltempo, strak op je man, je directe concurrent uitschakelen, korte passing en geen duels. Dat resulteerde dan ook in een prima 4-1 ruststand. 

De 2e helft was er 1 waarin we onszelf tekort hebben gedaan. Enkele jongens gaven aan niet met een lekker gevoel van het veld af te zijn gegaan en dat is natuurlijk jammer na een goede 1e helft. We wilden aan het doelsaldo werken. Helaas is dit niet gelukt. De eindpass was (na soms heerlijke combinaties) net niet zuiver, de corners werden er niet lekker ingeduwd, het baltempo vanuit achteruit werd steeds lager en op een gegeven moment verloren we zelfs verdedigend de controle. 

Maar goed, uiteindelijk met 6-2 gewonnen, weer een finale gespeeld en overleefd (en geen blessures opgelopen ondanks de soms gevaarlijke lange ballen van de Alphense boys): 

Ik heb zin in een lekkere trainingsweek!

166