Wedstrijdverslagen: Myra en Zoetermeer
10-5-2013DSHC - Zoetermeer: 5 - 4
De laatste wedstrijd voor
de belangrijke pot tegen Myra was thuis op de kooi tegen Zoetermeer. En
al was het voor de meeste recreatieteams een vrij weekend, de lijn
stond aardig gevuld met supporters van de zwart-roden. Deze supporters
werden in het eerste kwartier getrakteerd op maar liefst 3 doelpunten.
Het vario-spelletje werkte weer echt lekker en ook de spitsen waren
gretig op de voor hen opgelegde kansen. Ook 1 van de oudste supporters
(Caspar uit het Vereniging Oud Leden Bestuur van DSHC) gaf na de lijn
weer echt te hebben genoten van het door ons vertoonde spelletje. Na 20
minuten was het helaas wel Zoetermeer dat wat meer begon aan te dringen
en ook echt behoorlijke kansen kreeg. Zoals wel vaker dit seizoen was
Marien lastig te kloppen en kwam de rust net op tijd om even orde op
zaken te stellen. In het gras uit de zon (want het was behoorlijk warm
deze middag) was iedereen het er wel over eens dat we het onszelf te
moeilijk aan het maken waren en de 4-0 belangrijk was om snel na rust te
scoren. Dus deden we dat! Ongeveer 5 minuten na rust stonden we 4-0
voor en leek de wedstrijd beslist te zijn (en konden we aan ons
doelsaldo gaan werken?). Zo dacht Zoetermeer er echter niet over. Na de
4-1 en 4-2 scoorden wij weliswaar een 'bevrijdende' 5-2, vooral de
cornerman (in het zadel geholpen door onze verdediging en Yasir de
scheidsrechter, die allen met corners strooiden) van Zoetermeer liet
zichzelf zien. De 5-4 kwam op een moment zo laat in de wedstrijd dat ze
daarna onze cirkel überhaupt niet meer in zijn geweest, maar aan het
doelsaldo hadden we nou niet bepaald gewerkt. In ieder geval, weer een
finale gewonnen, de biertjes langs de lijn en op TD smaakten goed
(Fred?) en op naar Myra!
Myra - DSHC 5 - 4
Daar was ie dan,
de kraker van de 2e seizoenshelft, eigenlijk de wedstrijd waar we alle
piramides voor hadden gelopen, alle shuttles voor hadden gelopen, om 9
uur 's ochtends na koninginnedag voor hadden getraind, etc. De dag begon
in ieder geval goed met een heerlijke lunch bij Sixpack Frans. Waar het
daar vooral lollen was, kon je tijdens de warming-up goed merken dat de
spanning erin zat. Ik weet niet of jullie het door hebben gehad, maar
gedurende het rondjes rennen, rekken en de oefeningen hebben we bijna
geen woord tegen elkaar gezegd. Waar normaal gesproken Wolff het op dat
soort momenten nog wel over neuken heeft en Gijs een aantal keer 'ja
maar' roept: absolute concentratie! En misschien was het wel door de
spanning dat we in de eerste 10 minuten 2 doelpunten tegen kregen en
door de focus dat we er ook net zo gemakkelijk 2 maakten. Binnen 10
minuten stond er al 2-2 op het scorebord en eigenlijk wist niemand
binnen en buiten de lijnen wat hij/zij meemaakte. Dit zou een leipe
wedstrijd worden!
Het restant van de 1e helft waren er een aantal
kansen over en weer, maar ik denk dat wij net wat grotere kansen kregen
toch. Het spel was wel in evenwicht, alleen speelde Myra veel fysieker
en echt professioneel break-down play. In ieder geval de rust in met
dezelfde score die na 10 minuten op het scorebord stond.
Waar we in de rust allemaal het vertrouwen in een
goed resultaat voelden en uitspraken, was het jammer hoe we na rust niet
vanuit vertrouwen met ons eigen vario-systeem aan het hockeyen waren.
Om in zo'n wedstrijd, tegen zo een tegenstander, je systeem echt goed
toe te kunnen passen, moet je volle concentratie voor maar 1 ding hebben
en dat is dat hockey/systeem! Maar onze concentratie lag voor een groot
deel bij de scheidsrechters en onze tegenstanders (die inderdaad
smerige overtredingen maakten). Dat zorgde ervoor dat het een beetje
kick en rush hockey werd en we de deksel op onze neus kregen met 2
doelpunten tegen en een gele kaart tegen. Vanaf dat moment was het meer
vechten voor wat je waard was dan echt verzorgd hockeyen. En we hebben
wel gevochten voor wat we waard waren. Er vielen nog meer gele kaarten
aan beide kanten en nadat we de 4-3 scoorden was het gewoon heel jammer
dat 1 van hun spitsen de 5-3 er echt heel mooi inlegde. De 5-4 zorgde
voor een sprankje voldoening, want we waren er echt heel dichtbij.
Na de wedstrijd: balen! Aan de andere kant hebben we
met elkaar gevochten en een fucking mooie 2e helft van het seizoen
gehad. We hebben Valencia gehad, TD's met elkaar meegemaakt, in de
sneeuw ons keiharde best gedaan, nooit geklaagd over shuttles of
piramides, Roomburg met 6-1 verslagen, Overgangsklassers verslagen en ga
zo maar door.
Nu op naar Pollux!!!!
xx 166